Tymczasowe aresztowanie to jeden ze środków zapobiegawczych w polskiej procedurze karnej. Warto pamiętać, że tymczasowe aresztowanie możliwe jest tylko wówczas gdy nie jest wystarczający inny środek zapobiegawczy.
Jest to środek stosowany w szczególnych przypadkach określonych w kodeksie postępowania karnego:
w przypadku uzasadnionej obawy ucieczki lub ukrycia się oskarżonego, zwłaszcza wtedy gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu;
jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał przebieg postępowania;
gdy oskarżonemu zarzuca się popełnienie zbrodni lub występku zagrożonego karą pozbawienia wolności, której górna granica wynosi co najmniej 8 lat, albo gdy sąd pierwszej instancji skazał go na karę nie niższą niż 3 lata pozbawienia wolności, potrzeba zastosowania tymczasowego aresztowania może być uzasadniona grożącą oskarżonemu surową karą;
wyjątkowo, tymczasowe aresztowanie można zastosować gdy zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony, któremu zarzucono popełnienie zbrodni lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu powszechnemu, zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa groził.
Od tymczasowego aresztowania należy odstąpić (jeżeli szczególne względy nie stoją temu na przeszkodzie) gdy pozbawienie wolności spowodowałoby dla życia lub zdrowia oskarżonego poważne niebezpieczeństwo albo pociągałoby wyjątkowo ciężkie skutki dla oskarżonego lub jego najbliższej rodziny. Tymczasowego aresztowania nie stosuje się również gdy na podstawie okoliczności można przewidywać, że sąd orzeknie wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania lub karę łagodniejszą albo że okres tymczasowego aresztowania przekroczy przewidywany wymiar kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia. Tymczasowe aresztowanie nie może być również stosowane, jeżeli przestępstwo zagrożone jest karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą roku. Powyższe wyłączenia nie mają zastosowania jeśli oskarżony ukrywa się, uporczywie nie stawia się na wezwania lub w inny bezprawny sposób utrudnia postępowanie albo nie można ustalić jego tożsamości oraz gdy zachodzi wysokie prawdopodobieństwo orzeczenia środka zabezpieczającego polegającego na umieszczeniu sprawy w zakładzie zamkniętym.
W postępowaniu przygotowawczym tymczasowe aresztowanie oznaczone jest na termin nie dłuższy niż 3 miesiące, jednakże jeśli ze względu na szczególne okoliczności sprawy nie można ukończyć postępowania przygotowawczego w ww. terminie, możliwe jest jego przedłużenie na okres, który łącznie nie może przekroczyć 12 miesięcy.
Łączny okres stosowania tymczasowego aresztowania do chwili wydania wyroku przez sąd pierwszej instancji nie może przekroczyć 2 lat.
Środek w postaci tymczasowego aresztowania powinien być stosowany w wyjątkowych przypadkach i nie powinien być nadużywany. Od tymczasowego aresztowania można się uchronić poprzez wpłatę odpowiedniego poręczenia majątkowego - decyzja w tym zakresie pozostaje jednak do kognicji sądu. Co jest bardzo istotne, każdorazowo podejrzany lub oskarżony ma prawo zaskarżyć postanowienie w przedmiocie tymczasowego aresztowania, a także w każdym czasie może złożyć wniosek o uchylenie bądź zmianę tego środka zapobiegawczego.
Oferuję kompleksową pomoc prawną osobom tymczasowo aresztowanym. Areszt to nie jest koniec świata. Jeżeli potrzebujesz pomocy prawnej, skontaktuj się ze mną!
E-mail:
Święty Marcin 11A/4
61-803 Poznań